Archiwum przy współpracy ze Stowarzyszeniem Kuźnia Milanowska i Stowarzyszenie Jedwabnictwa Milanowskiego przygotowało „Ogród Jedwabny im. Henryka i Stanisławy Witaczków”.
Ogród i willa „Józefina”, Piasta 13, zamieszkała przed wojną przez rodzeństwo Witaczków, w której w 1924 r. otwarto Centralną Doświadczalną Stację Jedwabniczą.
Do Ogrodu zaproszono znakomitego polskiego projektanta mody Jerzego Antkowiaka, który opowiadał o współpracy Fabryki Jedwabiu z Modą Polską, której był głównym projektantem. Jego prelekcja wzbogacona została prezentacją projektów oraz gotowych strojów. Prezentację jedwabnych strojów uzupełniły te pochodzące z prywatnych szaf, wśród m.in. sukienka zaprojektowaną specjalnie dla Maryli Rodowicz na Festiwal w Opolu, wykonaną z jedwabiu malowanego ręcznie, w której zaśpiewała piosenkę „Małgośka”. W trakcie jedwabnego ogrodu wygłaszano także inne prelekcje, bardzo ciekawe okazały się wspomnienia rodzinne. Znakomitym uzupełnieniem była wystawa zorganizowana przez młodzież gimnazjalną, która zebrała relacje od osób żydowskiego pochodzenia ukrywanych w trakcie wojny przez Witaczków, w tym pochodzące także ze zbiorów Archiwum Państwowego w Warszawie. Ciekawym punktem ogrodu były warsztaty malowania na jedwabiu.
Drugim ogrodem, w którym uczestniczyło Archiwum był „Otwarty Ogród Kolejowy – 170 lat Drogi Żelaznej Warszawsko – Wiedeńskiej”. Organizatorami byli pasjonaci historii kolei tacy jak Milanowianin Pan Andrzej Paszke, Partnerami Szybka Kolej Miejska i APW. W trakcie wydarzenia prelekcję wygłosił pracownik Archiwum Jan Członkowski, który opowiadając o dokumentach zgromadzonych do tego tematu, nawiązywał także do wspomnień.
W Milanowskim Centrum Kultury w trakcie Festiwalu prezentowana była wystawa „Być kobietą, być kobietą…”. Ukazywała kobiety na wielu płaszczyznach… są nieprzeniknione, różnorodne. Delikatne, ale i silne. Potrzebujące opieki, ale odważne i umiejące walczyć. Namiętne, jednocześnie niewinne, naturalne… tajemnicze i fascynujące. Różne kobiety, różnych zawodów, w różnym wieku, zwyczajne i niezwyczajne, znane i nieznane. Kobiety żyjące w drugiej połowie XIX w. i XX w. Od tradycyjnych strażniczek domowego ogniska, starych obyczajów i tradycji – w tym tradycji narodowej, ale też kobiety przedsiębiorcze i wyzwolone.
Autor:
Data utworzenia: 2015-07-08
Data publikacji: 2015-07-8
Liczba odwiedzin: 486