19 kwi 2017

Na podstawie rozporządzeń władz niemieckich w październiku 1940 r. utworzono żydowską dzielnicę mieszkaniową. W otoczonym murem getcie warszawskim zamieszkało ponad 400 tys. Żydów. Wielu z nich zostało do Warszawy przesiedlonych z podwarszawskich miejscowości oraz z okupowanych przez Niemców miast europejskich.

Każdego dnia na ulicach getta umierały dziesiątki osób, najczęściej z głodu i chorób. Tragiczną kulminacją tych wydarzeń były masowe wywózki Żydów z getta warszawskiego do obozu zagłady w Treblince latem 1942 r. Zginęło wówczas blisko 300 tys. Żydów. W getcie pozostało ok. 60 tys. osób, których władze niemieckie wykorzystywały do pracy w warsztatach produkcyjnych. Niektórzy postanowili stawić zbrojny opór okupantowi. Zrzeszeni w dwóch konspiracyjnych organizacjach – Żydowskiej Organizacji Bojowej oraz Żydowskim Związku Wojskowym – podjęli walkę z niemieckimi oddziałami gdy te ponownie wkroczyły do getta.

Zgromadzone w zbiorach Archiwum Państwowego w Warszawie zdjęcia ukazują proces budowy muru okalającego przyszły obszar getta, przeprowadzkę mieszańców, handel, życie codzienne, a także architektoniczny wygląd dzielnicy, która po powstaniu w getcie przestała istnieć.

Zapraszamy do zapoznania się z wystawą „Za murem”.