OD CZEGO SIĘ ZACZĘŁO ?
Komitet Obrony Robotników powstał 23 września 1976 roku w
celu niesienia
pomocy prawnej. finansowej
i lekarskiej represjonowanym po czerwcowych
strajkach i demonstracjach, przywrócenia do pracy
zgodnej
z kwalifikacjami
wszystkich wyrzuconych, przywrócenia im ciągłości pracy i
wszelkich innych
uprawnień zawodowych i społecznych, ujawnienia pełnych
rozmiarów zastosowanych
represji i wszystkich innych okoliczności związanych z protestem
robotniczym 25
czerwca 1976 roku, ujawnienia i ukarania osób winnych
naruszania prawa,
torturowania, powołania przez Sejm PRL Specjalnej Komisji Poselskiej do
bezstronnego zbadania budzących nie pokój społeczny
problemów. Po spełnieniu
tych postulatów KOR straci rację dalszego istnienia.
Wszyscy
aresztowani uczestnicy wydarzeń 25 czerwca 1976 roku znajdują
się już na wolności. Większość wyrzuconych ponownie zatrudniono, jednak
poza
nielicznymi przypadkami na znacznie gorszych warunkach, bez zachowania
ciągłości zatrudnienia. Nie został spełniony postulat oficjalnego
ujawnienia
zakresu represjonowania
i osób odpowiedzialnych za torturowanie i inne formy
łamania praworządności. Sejm PRL pozostał głuchy na głosy opinii
publicznej,
domagającej się powołania Specjalnej Komisji Poselskiej dla
bezstronnego
zbadania wszystkich okoliczności związanych z czerwcowymi zajściami.
Głównym
celem KOR-u było niesienie pomocy prawnej, finansowej i
lekarskiej ofiarom represji poczerwcowych. Akcja ta została w
zasadniczej
części zakończona, jakkolwiek w pewnej liczbie przypadków
pomoc jest nadal
konieczna. Równocześnie jednak w toku działania KOR-u
zgłosiło się do niego
szereg osób represjonowanych
z powodów politycznych, niezwiązanych z
wydarzeniami czerwcowymi, szukających pomocy w walce o swoje prawa.
Nasunęło
się szereg problemów związanych z niepraworządnym działaniem
Służby
Bezpieczeństwa, Milicji Obywatelskiej, wymiaru sprawiedliwości,
więziennictwa
itp. KOR nie mógł się uchylić od podjęcia tych ważnych
społecznie zadań.
Znalazło to między innymi wyraz w powołaniu Biura Interwencyjnego i
zapowiedzi
utworzenia Funduszu Samoobrony Społecznej. W tej sytuacji my niżej
podpisani,
uznajemy za konieczne rozszerzenie zadań
i działalności Komitetu. Postanawiamy
przekształcić KOR w Komitet Samoobrony Społecznej.
Komitet
Samoobrony Społecznej „KOR” domagać się będzie
spełnienia
niezrealizowanych do chwili obecnej postulatów Komitetu
Obrony Robotników,
udzielać pomocy tym spośród ofiar po czerwcowych represji,
którzy pomocy tej
potrzebują.
Zadaniem
Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR” będzie:
1. Walka z
represjami
stosowanymi z powodów politycznych, światopoglądowych,
wyznaniowych, rasowych
i
udzielanie pomocy ludziom z tych powodów prześladowanym.
2. Wałka z
łamaniem
praworządności i pomoc pokrzywdzonym.
3. Walka o
instytucjonalne zabezpieczenie praw i wolności obywatelskich.
4. Popieranie i
obrona wszelkich
inicjatyw społecznych, zmierzających do realizacji praw człowieka i
obywatela.
Roczna
działalność Komitetu Obrony Robotników udokumentowała
tragiczny
stan praworządności w Polsce. Odnosi się to przede wszystkim do nadużyć
władzy
przez organa ścigania, więziennictwo, także sądy i kolegia. Będziemy
kontynuować nasze działanie, ponieważ jesteśmy przekonani, że
najskuteczniejszą
bronią w obliczu przemocy rządzących jest czynna solidarność obywateli.
Głównym
bowiem źródłem samowoli władzy jest bezbronność
społeczeństwa pozbawionego
instytucji niezależnych od państwa, a chroniących prawa
jednostki
i grup
zgodnie z ich interesami.
cyt. za:
Historia, s.
305–306.