Pomysłodawcą organizowania międzynarodowych konkursów poświęconych twórczości Fryderyka Chopina był prof. Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie – Jerzy Żurawlew. Zapoczątkowane 1927 r. międzynarodowe konkursy chopinowskie w Warszawie stały się dość szybko jedną z najpopularniejszych imprez muzycznych na świecie. Do wybuchu II wojny światowej odbyły się one w 1927, 1932 i 1937 r. Ich laureatami byli kolejno: Lew Oborin (ZSRR), Alexandre Uninski (Francja) i Jakub Zak (ZSRR).
Po zakończeniu wojny konkurs chopinowski odbył się w 1949 r. w ocalałej sali budynku "Roma" przy ul. Nowogrodzkiej, w 100. rocznicę śmierci kompozytora. Jego laureatką została Halina Czerny-Stefańska. Następny, V. w kolejności miał miejsce w 1955 r. Organizacją konkursów w 1949 i 1955 r. zajmowały się Komitety Wykonawcze, powołane przez Ministra Kultury i Sztuki. W latach 1960-2005 organizatorem konkursu było Towarzystwo im. Fryderyka Chopina. W październiku bieżącego roku odbędzie się już XVI Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Od 1946 r. organizowane są co roku Międzynarodowe Festiwale Chopinowskie w Dusznikach Zdroju. Jest to najstarszy, nieprzerwanie działający festiwal pianistyczny na świecie, a także najstarszy polski festiwal muzyczny. Koncerty odbywają się w sali teatru im. F. Chopina, gdzie artysta dwukrotnie koncertował w sierpniu 1826 r. podczas pobytu kuracyjnego, oraz w parku zdrojowym.
________________________________________________________________________________________
…Cel,
jaki przyświecał organizowaniu pierwszej tego rodzaju
imprezy w roku 1927, polegał przede wszystkim, jak twierdzi prof.
Żurawlew, na
zwalczaniu fałszywego nastawienia do muzyki Chopina, jakie niekiedy
napotykało
się wśród ówczesnej młodzieży pianistycznej.
Prof.
Żurawlew opowiadał, że kiedyś udało mu się słyszeć
rozmowę młodych muzyków, z których jeden
twierdził, że „muzyka Chopina,
zniewieściała i chorobliwa, niepotrzebnie paczy, roztkliwia i osłabia
ducha”.
Pogląd ten tak oburzył profesora rozmiłowanego w twórczości
Chopina, że
postanowił tę opinię zwalczać, i wówczas właśnie wpadł na
pomysł zorganizowania
konkursu im. Fryderyka Chopina w skali międzynarodowej.
Z. Jeżewska, Fryderyk Chopin, Warszawa 1985, s. 79.
Dobry wieczór,
monsieur Chopin,
Jak pan tutaj dostał się?
Ja przelotem z gwiazdki tej.
Być na ziemi to mi lżej:
Stary szpinet, stary dwór,
ja mam tutaj coś w c-dur
(taką drobnostkę, proszę pana),
w starych nutach stary śpiew,
jesień, lecą liście z drzew.
Pan
odchodzi? Hm. To żal,
Matko Boska, w taką dal!
Rękawiczki. Merci bien.
Bonsoir, monsieur Chopin.
K. I. Gałczyński, Spotkanie z Chopinem, fragm. poematu „Niobe” [w:] Konstanty Ildefons Gałczyński, Poezje, T. 2, Warszawa 1979, s. 442.