Do najciekawszych w zasobie archiwalnym należą Akta miasta Łowicza z lat 1783-1950, które w dziale dokumentującym instytucje administracji ogólnej są największym z zespołów archiwalnych. Akta liczą 4770 jednostki i ponad 42,65 mb, z których większość pochodzi z okresu międzywojennego. Ponad 1300 j.a. zespołu stanowią domowe księgi meldunkowe, które posiadają indeks osobowy mieszkańców. Ich odnalezienie jest możliwe poprzez wyszukiwarkę http://www.warszawa.ap.gov.pl/wyszukiwarki/lowicz-m/index.html
Wyjątkowa rangę posiadają szczątki akt 14 cechów działających w przeszłości w Łowiczu. Chronologicznie większość łowickich dokumentów i akt cechowych pochodzi z XIX i XX wieku, ale są także sięgające XVII i XVIII stulecia. Do najstarszych należy m.in. księga posiedzeń sądu cechu szewców, prowadzona od 1631 roku i kontynuowana systematycznie do 1834 r. czy przywilej króla Jana Kazimierza dla cechu stolarzy, szklarzy i tokarzy z 1652 r. z pieczęcią kancelarii królewskiej i podpisem władcy. W zespole cechy w Bolimowie znajduje się najstarszy chronologicznie dokument w zasobie przywilej króla Zygmunta III Wazy dla cechu szewców w Bolimowie.

Liczną objętościowo grupę reprezentują w archiwum akta administracji ogólnej z terenu powiatu łowickiego, szczególnie ważne do badania życia politycznego, społeczno-gospodarczego i kulturalnego wsi w XIX-XX wieku. Akt administracji specjalnej jest stosukowo niedużo i stanowią je szczątki zespołów. Do ciekawszych w tym dziale zaliczyć trzeba dokumentację komisji konskrypcyjnych (poborowych) z Łowicza i powiatu z okresu zaborów, a z lat bardziej współczesnych: Więzienia w Łowiczu (1918-1944), Inspektora Szkolnego (1919-1949) i Powiatowego Komitetu Opieki Społecznej (1940-1949).

Pod względem objętościowym największą grupę dokumentacji stanowią akta instytucji wymiaru sprawiedliwości. Wykorzystywane są one nie tylko do celów naukowych, ale przede wszystkim do regulacji spraw majątkowych i ustalania praw własności.
Akta stanu cywilnego różnych wyznań figurują w archiwum od niedawna. Poza aktami z parafii rzymskokatolickich, w zasobie przechowywane są także akta stanu cywilnego okręgów bożniczych, parafii prawosławnych, ewangelickiej i mariawickiej z XIX i XX w. z Łowicza i pow. łowickiego. Zdecydowana większość akt metrykalnych z najstarszego okresu przechowywana jest w Archiwum Diecezjalnym w Łowiczu i Archiwum Państwowym w Łodzi. Na specjalną uwagę w łowickich zbiorach zasługują akta instytucji i organizacji politycznych, społecznych, kulturalnych i zawodowych. Jakkolwiek stan ich zachowania bywa niekiedy szczątkowy, pozostają one wartościowym materiałem badawczym do studiów regionalnych.
Chlubą łowickiego archiwum jest posiadania zbioru archiwaliów Władysława Tarczyńskiego (1845-1918), społecznika, literata i zbieracza pamiątek historycznych z Łowicza. Są one częścią tzw. zbiorów bibliotecznych, otwartego w 1907 r. Muzeum Starożytności i Pamiątek Historycznych w Łowiczu oraz działającego w mieście przed II wojną światową Muzeum Miejskiego im. Władysława Tarczyńskiego. Po wojnie zbiory te zostały rozparcelowane i w części powróciły z WAP w Łodzi do Łowicza w 1980 r. W łowickim archiwum liczą obecnie 402 jednostki. Trzon zbioru stanowią archiwalia z okresu staropolskiego, przy czym ten znaczący fragment wykracza daleko poza tematykę łowicką. Znajdują się wśród nich m.in. dokumenty królów i prymasów polskich, listy i rękopisy wybitnych osób życia politycznego, rozkazy i odezwy dowódców powstań narodowych i in., są też fotografie, afisze, kalendarze, książki dawnej drukarni prymasowskiej w Łowiczu itp.

Na koniec wypada jeszcze wspomnieć o licznych w zasobie zespołach rodzinnych (Szajdingów, Pawłyszko, Xiężopolskich, Dąbrowskich, Świątkowskich, Zbudniewków), zbiorach fotografii, afiszów, rękopisów i druków ulotnych oraz zbiorach bibliotecznych AP w Łowiczu, wśród których, oprócz książek o tematyce regionalnej, opracowań z archiwistyki i archiwoznawstwa, są dzienniki urzędowe i monitory (z lat 1918-1954) oraz gazety i czasopisma regionalne.