O "Grupie Kampinos"
Na przełomie lipca i
sierpnia 1944 r. w Puszczy Kampinowskiej stacjonowały oddziały VIII
Rejonu dowodzone przez kpt. „Szymona” Jerzego Krzyczkowskiego oraz
oddziały żołnierzy z Wileńszczyzny pod dowództwem por. „Góry”, później
„Doliny” Adolfa Pilcha.
Z ww. jednostek, a
także z innych oddziałów utworzono zgrupowanie pod nazwą „Grupa
Kampinos”, którego trzon stanowił pułk „Palmiry-Młociny”
(rozkaz o nowej koncentracji z dnia 3-go sierpnia). Dowódcą zgrupowania
„Grupa Kampinos” był kpt. „Szymon” Jerzy Krzyczkowski, który po kilku
dniach przekazał dowodzenie oddziałami podczas akcji bojowych „Dolinie”
Adolfowi Pilchowi. W połowie sierpnia 1944 roku, zgodnie z rozkazem
dowódcy grupy „Północ” płk. Walichnowskiego, dowództwo nad oddziałami
przebywającymi w Puszczy Kampinoskiej, objął mjr „Okoń” Alfons
Kotowski. Zgrupowanie liczyło od 2600 do 3500 żołnierzy.
Dowództwo Armii Krajowej postawiło przed oddziałami „Grupy
Kampinos” następujące zadania:
- niedopuszczenie nieprzyjaciela do Warszawy od strony
północnej i kontrolę szosy Modlin-Warszawa, Leszno-Warszawa oraz innych
dróg,
- wiązanie nieprzyjaciela na przedpolu Warszawy,
- przyjmowanie zrzutów oraz skierowanie uzbrojonych oddziałów
do walki na terenie Warszawy.
Przy dowództwie
„Grupy Kampinos” działała radiostacja Komendy Głównej AK
utrzymująca kontakt z Londynem, a poprzez Londyn z Warszawą.
Radiostacja odbierała sygnały o zrzutach, które zabezpieczane były
przez oddziały „Grupy Kampinos”, a także nadawała meldunki o gotowości
bojowej oddziałów.
W nocy z 15 na 16
sierpnia 1944 r. oddziały „Grupy Kampinos” w sile ok. 700 dobrze
uzbrojonych żołnierzy pod dowództwem płk. „Wiktora” Ludwika Wiktora
Konarskiego wyruszyły na pomoc walczącej Warszawie.
Żołnierze przedostali
się na Żoliborz i walczyli w okolicach dworca gdańskiego.
Po raz drugi oddziały
„Grupy Kampinos” wyruszyły na pomoc Warszawie 19 sierpnia pod
dowództwem mjr „Okonia” (ok. 550 żołnierzy). Miały za zadanie wspomóc
wysiłki zmierzające do nawiązania kontaktu Żoliborza ze Starym Miastem.
Żołnierze z „Grupy Kampinos” ponieśli duże straty w tych akcjach, wielu
z nich poległo.
Pod koniec września
Niemcy przystąpili do likwidacji „Grupy Kampinos”. Operację
przeprowadzoną z użyciem broni pancernej i lotnictwa nazwano „Spadająca
Gwiazda” (Sternschnuppe).
Wobec
przeważających sił niemieckich przystąpiono do wycofania się z terenu
Puszczy Kampinowskiej. 27 września 1944 r. mjr „Okoń” wydał rozkaz
wymarszu w kierunku Gór Świętokrzyskich. 29 września 1944 r. oddziały
Grupy Kampinos dotarły do torów kolejowych w okolicy Jaktorowa i tu
stoczyły bitwę z wojskami niemieckimi. Wielu żołnierzy poległo, wielu
zostało rannych i dostało się do niewoli. Tylko nielicznym udało się
przebić z okrążenia i przedostać w Góry Świętokrzyskie.
Bitwa pod Jaktorowem
była ostatnią bitwą zgrupowania „Grupy Kampinos”.
72-1724-0-0-1
72-1724-0-0-2
72-1724-0-0-3
72-1724-0-0-4
72-1724-0-0-5
72-1724-0-0-6